Profilaktyka 2007

W dniach od 1. 09. 2007 do 31. 12. 2007 przeprowadzony został cykl warsztatów profilaktycznych w zakresie zapobiegania uzależnieniom w szkołach podstawowych z terenu miasta i gminy Chęciny. Programem objęte zostały klasy IV – VI ze szkół w Siedlcach, Tokarni, Wolicy, Chęcinach, Starochęcinach, Polichnie, Łukowej, Bolminie, łącznie 27 klas, czyli ponad 400 uczniów.
Projekt zakładał przeprowadzenie warsztatów profilaktycznych w każdej szkole podstawowej w gminie Chęciny oraz spotkania z rodzicami uczniów objętych programem.
Celami zadania było ograniczenie picia alkoholu, narkotyzowania się poprzez rozwój umiejętności interpersonalnych i osobowości, przygotowanie młodych ludzi do właściwego dokonywania wyborów, dostarczenie wiedzy na temat stresu, umiejętność rozpoznawania w sobie i szukania zasobów do konstruktywnego radzenia sobie w sytuacjach trudnych i konfliktowych, pomoc w zrozumieniu istoty asertywności, uświadomienie sobie własnych ograniczeń i trudności, które mogą być przyczyną zaburzeń w komunikacji interpersonalnej, integracja grupy, wzajemna akceptacja, wyczulenie na doświadczenia kolegów i koleżanek, rozwój poczucia własnej wartości oraz rozwój empatii wśród młodzieży. Zajęcia dotyczyły więc uczenia rozpoznawania, wyrażania uczuć i emocji, uczenia się rozumienia ich oraz akceptacji ich przeżywania, zagadnień związanych z własną tożsamością i niepowtarzalnością oraz kształtowaniem pozytywnej samooceny. Duży nacisk położono na uczestnictwo w grupie, integrację klasy, a także sferę uczenia umiejętności przeżywania trudności i rozwiązywania konfliktów, tak, aby młodzież w przyszłości w chwilach napięcia nie szukała ulgi sięgając po używki, lecz wykorzystała zaistniałą sytuację do rozwoju wzajemnych kontaktów.
Działania oprócz przeprowadzenia cyklu warsztatów (łącznie 80 godzin) obejmowały w każdym miesiącu spotkania z dyrekcją szkół i pedagogami w celu ustalenia harmonogramu, a także przedstawienia naszych wniosków oraz sugestii po przeprowadzonych zajęciach co do pracy pedagogicznej z uczniami poszczególnych klas a także kierunku pracy pedagoga czy wychowawcy z całą klasą.
W każdym miesiącu realizacji projektu następowała ewaluacja programu, która dotyczyła kontroli podczas zajęć warsztatowych, konsultacji profilaktyków, szkoleń oraz spotkań roboczych nad rozwojem programów profilaktycznych.
Kontrola podczas zajęć warsztatowych polegała na obserwacji procesu klasowego oraz na bieżącym przekazywaniu obserwacji i sugestii co do rozwoju i modyfikacji programu oraz pracy wychowawczej w danej klasie kadrze profilaktycznej. Na podstawie tych wniosków na bieżąco profilaktycy konsultowali się organizowali comiesięczne spotkania robocze nad rozwojem programu i udoskonalaniem warsztatów.
Zakładanymi rezultatami programu było ograniczenie zjawiska uzależnień wśród dzieci i młodzieży poprzez: rozwój umiejętności komunikacji międzuludzkiej i rozwój osobowości, przygotowanie młodych ludzi do właściwego dokonywania wyborów, dostarczenie wiedzy na temat stresu i umiejętności radzenia sobie z nim, umiejętności rozwiązywania konfliktów i konstruktywnego radzenia sobie w sytuacjach trudnych, pomoc w zrozumieniu istoty asertywności, uświadomienie sobie własnych ograniczeń i trudności, a także mocnych stron, zalet i potencjałów, integracja grupy, wzajemna akceptacja, wyczulenie na doświadczenia i przeżycia kolegów i koleżanek z klasy, rozwój poczucia własnej wartości, rozwój empatii a także poszerzenie świadomości oraz wiedzy pedagogów i dyrekcji szkół objętych programem z zakresu problematyki uzależnień.
Program spełnił swoje założenia. Młodzież integrowała się, poznawała wzajemnie. Wpłynęło to na fakt lepszego samopoczucia uczniów wśród rówieśników w klasie. Umiejętności społeczne, nad rozwojem których pracowano w projekcie przyczyniają się do zdrowego funkcjonowania zarówno w szkole jak i poza nią, do podejmowania właściwych wyborów odnośnie zdrowego stylu życia, nie uciekanie od kłopotów i trudności w używki lecz próba przezwyciężania kryzysów. Zajęcia z rodzicami, które miały charakter edukacyjny i poradniany, pomagają rozpoznawać trudności dzieci, czy pierwsze niepokojące sygnały. Odnoszą się do tego na co i jak zwracać uwagę u dzieci, a także jak chronić dzieci przed używaniem narkotyków czy alkoholu.
Cykl przeprowadzonych warsztatów powinien być kontynuowany. Konieczna jest pomoc dyrekcji, pedagogom szkolnym i wychowawcom w pracy profilaktycznej wśród młodzieży zarówno klas szkół podstawowych jak i gimnazjalnych. Jest to wiek buntu i eksperymentowania i sprzyja wielu zachowaniom ryzykownym, dlatego też rozmowy o tym jak zdrowo żyć, jakie konsekwencje wiążą się z używaniem alkoholu czy narkotyków powinny być częstsze. Jednocześnie jednorazowe pogadanki z młodzieżą, bez ich kontynuacji, bez uczenia umiejętności radzenia sobie z problemami mogą nie przynieść zakładanych efektów.