Filozofia, cele, założenia
Nasze Promyczki są miejscem, w którym najważniejsze jest dla nas Dziecko. Jego potrzeby, tempo, dojrzałość i gotowość. Chcemy, by czuło się tu szanowane, akceptowane i bezpieczne, bo dzięki temu radośnie i twórczo poznaje świat. Rozumiemy, że czasem ma zły dzień, focha, muchy w nosie, czegoś się boi i z czymś się nie zgadza. Przecież każdy dorosły, też tak ma…
Staramy się Dzieciom pomóc w trudnym świecie uczuć i komunikacji, poprzez akceptację przeżywanych emocji i ich nazywanie. Dla nas nie ma złych i dobrych emocji, skupiamy się raczej na tym jak wesprzeć Dziecko, by dało sobie z nimi radę i zrobiło krok dalej. Dbamy o to, by potrafiły zatroszczyć się o swoje potrzeby, szanując przy tym potrzeby innych. Stawiamy Im granice, by same nauczyły się je stawiać i trenowały asertywność. Wspieramy w budowaniu komunikatów do rówieśników, tak by same potrafiły zatroszczyć się o swoje sprawy i je wyjaśnić, np. w samodzielnym rozwiązywaniu sporów z rówieśnikami.
Nie karzemy i nie nagradzamy. Nie ma u nas „karnych jeżyków”, tablic z punktami. Nie oznacza to, że Dzieci wychowywane są „bezstresowo” – znają zasady w przedszkolu i starają się ich przestrzegać, gdyż same je współtworzyły i rozumieją po co zostały wprowadzone. Pokazujemy im konsekwencje swoich zachowań, oddziaływanie na otoczenie. Jasność i klarowność zasad, ich znajomość, stały rytm dnia, świadomość kogo mogą poprosić o pomoc, dostępność i bliskość nauczycieli budują Ich poczucie bezpieczeństwa. Nie budujemy harmonii i porządku w grupie poprzez strach, ale poprzez współpracę, akceptację emocji, wzmacnianie i zwyczajne opisywanie sytuacji. Budujemy poczucie Ich własnej wartości, gdyż wierzymy, że to fundament do rozwoju w każdej innej sferze.
Dzieci ponoszą konsekwencje swoich zachowań i są doceniane za wysiłek. Nie zależy nam na tym, by Dziecko robiło coś dla nagrody, ale by samo zauważyło wartość. Pragniemy wzmacniać Ich wewnętrzną motywację, chęć podążania za wspólnymi celami. Opisujemy im rzeczywistość, nie oceniając, etykietkując, wytykają, porównując. Zależy nam na budowaniu z Dzieckiem relacji w atmosferze współpracy, a nie na pustym posłuszeństwie i tresowaniu.
Nie ma u nas mnóstwa zajęć dodatkowych, które pomogą zostać małymi geniuszami. Nie oznacza to, że dzieci się nudzą i nie rozwijają. Mają zajęcia gimnastyczne, spotkania z muzyką, angielski, logorytmikę, zajęcia artystyczne, zajęcia edukacyjne zgodne z podstawą programową, kontakty z przyrodą, prowadzą projekty badawcze, uczestniczą w różnych projektach edukacyjnych. Pracujemy głównie według Metody Dobrego Startu (MDS) Marty Bogdanowicz, Metody Ruchu Rozwijającego według Weroniki Sherborne, teorii wielorakich inteligencji Howarda Gardnera i bazujących na niej Zabaw FundaMentalnych, Metody Integracji Sensorycznej i bajkoterapii.
W pracy z Dzieckiem czerpiemy z nurtów:
porozumienia bez przemocy (Non-violent Communication), wychowania bez porażek Thomasa Gordona, komunikacji przedstawionej w książkach A. Faber, E. Mazlish „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły”, rodzicielstwa bliskości (Attachment Parenting).
Jeśli podzielasz nasz pogląd w podejściu do Dziecka – spotkajmy się w Promyczku.
Jeśli nie – to również zależy nam na spotkaniu – podyskutujemy, nauczymy czegoś, wymienimy doświadczeniami.
🙂
Zarząd Stowarzyszenia