Tydzień adaptacyjny 2015/16 – harmonogram

Przedstawiamy wyniki ustaleń z rodzicami w sprawie terminów tygodnia adaptacyjnego:

Spotkania dwugodzinne rozpoczną się:

w Starochęcinach – we wtorek 1 września o godz. 10.00

w Polichnie – we wtorek 1 września o godz. 8.30 (w godzinach 8.00 – 8.30 następuje schodzenie się dzieci)

w Łukowej – we wtorek 1 września o godz. 12.00 (godziny następnych spotkań ustalone zostaną na pierwszym spotkaniu)

w Bolminie – we wtorek 1 września o godz. 10.00

w Tokarni – w środę 2 września o godz. 09.00.

Prosimy zabrać kapcie na zmianę zarówno dla siebie, jak i swojej pociechy.

Pierwszego dnia prosimy, aby rodzice/opiekunowie towarzyszyli dzieciom przez pełne dwie godziny. Od drugiego dnia adaptacji, o ile dziecko jest gotowe na rozstanie, można próbować po pożegnaniu wyjść na korytarz.

Przypominamy również zasady adaptacji panujące w Promyczkach:

Adaptacja dziecko, to także adaptacja rodzica:
– zanim pomyślisz o adaptacji dziecka, pomyśl o swojej adaptacji i swoich emocjach (szczególnie istotne gdy rodzic ma poczucie przymuszenia oddania dziecka do przedszkola, a nie wynika to z jego wnętrza)

– rodzic musi czuć się dobrze, mieć pewność, że to właściwe miejsce i czas, ważne jest także poczucia bezpieczeństwa rodzica – dziecko bardzo dobrze odczytuje emocje rodzica, jego gesty

– rodzic jest oparciem dla dziecka i musi odnaleźć w sobie siłę

– zaakceptowanie tempa i gotowości dziecka – szanowanie jego decyzji; dziecku odpowiada poczucie, że posiada przestrzeń do adaptacji; nie naleganie i nie wymuszanie, dlatego  nauczyciel „nie wyciąga dziecka na siłę”, gdy nie jest ono gotowe do aktywności, a rodzic „nie wypycha go na siłę”; stwarzana jest atmosfera, która ma zachęcić dziecko do samodzielnego dołączenia się do zabawy

– nie wyśmiewanie, nie krytykowanie i nie umniejszanie lęków dziecka

– akceptujemy dziecko takie, jakie jest, ze swoim zawstydzeniem, strachem, lękiem, płaczem i innymi emocjami, z którymi przyszło do przedszkola i okazywanie szacunku wobec tych uczuć

– nie rozmawiaj przy dziecku o swoich lękach i obawach

– nie krytykuj płaczu dziecka, daj mu prawo do tego; pozwoli mu to rozładować emocje; płacz to często jest to podstawowy kanał komunikacji informujący o potrzebach, napięciu; najlepiej wtedy po prostu przytul dziecko;  płacz dziecka w przedszkolu nie oznacza, że jest mu tam źle

– podczas zabawy w przedszkole zamieńcie się rolami – poćwiczcie przede wszystkim rozstania, ściskajcie się, przesyłajcie buziaczki, machajcie – najpierw pozwól maluszkowi pokazać jak się żegna, później pokaż sam/a jak dobrze można się rozstać; możecie używać w tej zabawie pacynek, lalek, figurek zwierząt, róbcie to wiele razy

– kiedy dziecko nie chce „zejść z rąk” nie wyrywamy go i nie porzucamy, oznacza to, że potrzebuje jeszcze czasu, nazwijmy wówczas trudne uczucia, a nie ponaglajmy i nie dajmy do zrozumienia, że już musi bo np. jest duży, Zosia już została, itp. To jest skuteczne nie od razu, ale daje trwały efekt po czasie

– najczęściej jest tak, że nacisk kogoś, aby dziecko szybko się przyzwyczaiło do przedszkola podczas gdy ono nie jest na to gotowe, cofa cały proces

-dla dzieci mających problem z przekroczeniem progu przedszkola pozostawienie otwartych drzwi, tak by mogło swobodnie obserwować zajęcia i włączyć się do zabawy, wtedy, gdy uzna, że jest na to gotowe, nie wysyłaj dziecka na siłę mówiąc: „No idź, idź” niech to będzie jego decyzja

– wykorzystujcie zainteresowania dziecka, zbudujcie wokół niego temat zajęć, powtarzajcie ulubioną zabawę, itp.

– podczas zajęć adaptacyjnych bądź aktywny, zacznij się sam bawić, jeśli Twoje dziecko nie jest jeszcze na to gotowe; pokaż mu, że jest fajnie:-)

– nie zmuszaj dziecka do dzielenia się zabawkami

– ważne jest zbieranie informacji o dziecku poprzez ankietę, obserwację i rozmowę z rodzicem, bądź otwarty i szczery

– pozostawianie miejsca na samodzielny wybór i decyzje – stwarzanie szansy, by wybierało i decydowało; dawanie alternatywy

– uznanie, że każde dziecko ma prawo do przebywania w przedszkolu z kimś bliskim tak długo, jak tego potrzebuje (zakładamy, że pierwszego dnia wszyscy rodzice uczestniczą w wspólnych zabawach, drugiego dnia próbują po pożegnaniu i poinformowaniu dziecka opuścić przedszkole i czekać na korytarzu)

– okazywanie wsparcia, wiary w dziecko, a także czułości i miłości/sympatii

– stosowanie zasady – nie masz obowiązku robić tego co inni, ale nie możesz innym przeszkadzać

– stosowanie metody wspólnego określania zasad w formie umów

– przyzwolenie na przynoszenie z domu czegoś osobistego i ważnego, np. przytulanki, zabawki, itp.

–   w początkowym okresie pobytu w przedszkolu może nastąpić zmiana zachowania dziecka, może np. zacząć budzić się w nocy, może chcieć spać z rodzicami, może nie chcieć jeść/pić, domagać się noszenia na rękach i traktowania jak dzidziuś, może się buntować, bić, pluć – to wszystko wynika z napięcia i kosztu emocjonalnego związanego ze zmianami, a także oznaką samego rozwoju; zaakceptuj te zachowania, one miną

– poniedziałki jak i dni po chorobie oznaczają czasem dla dziecka adaptację od nowa (dlatego wprowadziliśmy poniedziałek dniem z zabawką z domu)

– nie obiecujmy nagród za pozostanie w przedszkolu, oczekiwania będą rosły; zamiast materialnego prezentu ofiaruj mu czas na wspólną zabawę albo ułóżmy wspólnie z nim plan dnia: śniadanie, przedszkole, wizyta na placu zabaw/dziadków, obiad, jazda na hulajnodze…

Polecamy jeszcze bardzo ciekawy artykuł o lękach przedszkolnych i sposobach, jak je ujarzmić http://dziecisawazne.pl/jak-oswoic-lek-przed-przedszkolnymszkolnym-rozstaniem/

Pozdrawiamy i trzymamy kciuki za szybką adaptację!