Zasady adaptacji podczas tygodnia adaptacyjnego w Promyczkach

sie 24

 

Zasady adaptacji dzieci podczas zajęć tygodnia adaptacyjnego w naszych Promyczkach:

  1. Weź buty na zmianę, dla siebie i dla dziecka;
  2. Zaakceptuj tempo dziecka – szanuj jego decyzje; dziecku odpowiada poczucie, że posiada przestrzeń do adaptacji; nie nalegać i nie wymuszać;
  3. Pozostaw miejsce na samodzielny wybór i decyzje – stwórz szansę by wybierało i decydowało, daj alternatywy;
  4. Uznaj, że każde dziecko ma prawo do przebywania w przedszkolu z kimś bliskim tak długo, jak tego potrzebuje.
  5. Szanuj i akceptuj uczucia dziecka, w tym przede wszystkim strach, płacz, lęk;
  6. Okaż wsparcie, wiarę w dziecko, a także czułość i miłość/sympatię;
  7. Stosuj zasadę – nie masz obowiązku robić tego co inni, ale nie możesz innym przeszkadzać;
  8. Stosuj metodę wspólnego określania zasad w formie umów;
  9. Zaakceptuj, że dziecko ma prawo do eksperymentowania i mylenia się;
  10. Pozwól na przynoszenie z domu czegoś osobistego i ważnego;
  11. Nie wyśmiewaj, nie krytykuj i nie umniejszaj lęków dziecka;
  12. Nie idealizuj obrazu przedszkola, mów mu prawdę, że będzie ciocia nauczycielka, nowe zabawki, itp.
  13. Opowiedz dziecku, co dzieje się w przedszkolu;
  14. Nie zmuszaj dziecka do wejścia do sali, będą otwarte drzwi – powiedz do niego: Jeśli będziesz GOTOWY, wejdziemy do sali/zaczniemy się bawić w tą zabawę;
  15. Baw się z dzieckiem, bądź aktywny, pokazuj mu, że jest fajnie, to go zachęci;
  16. Nie zmuszaj dziecka do dzielenia się zabawkami;
  17. Jeśli zrobi już pierwszy krok w przełamaniu, nie komentuj tego, udaj, że nie widzisz;
  18. W pierwszym dniu rozstania powiedz: „Wrócę po Ciebie po kołysance” (każde zajęcia kończą się kołysanką)

„Jak możesz pomóc swojemu dziecku ?

Żeby pomóc córeczce, synkowi, w rozstaniu z Wami, warto przestrzegać pewnych zasad:

1. Już jakiś czas przed planowanym terminem oddania maluszka do żłobka lub przedszkola, ureguluj jego rozkład dnia według tego rytmu, jaki tam obowiązuje. Możesz, wybierając żłobek o to spytać lub zadzwonić i uzyskać taką informację. Dzięki temu, Twojemu Dziecku będzie łatwiej oswoić się z codziennymi zasadami w nowym miejscu. Dawaj mu jedzenie regularnie, kładź do spania o stałych porach, może wieczorem nieco wcześniej, by wstawanie poranne nie było problemem.

2. Pożegnanie musi trwać jak najkrócej. Przyprowadź lub przywieź maluszka, rozbierz i wprowadź na salę, oddając pod opiekę Pani Wychowawczyni. Ważne, by rozstanie odbyło się szybko i sprawnie. Każde dodatkowe pa!, każde ponowne przytulenie sprawia, że dziecko koncentruje się na swoich emocjach, swoim płaczu i coraz trudniej jest mu się uspokoić. Czas dla siebie, czas na wspólne utulanie wykorzystajcie w domu. Przedłużanie chwili pożegnania nie służy ani dziecku, ani żadnemu z opiekunów.

3. Jeśli Twoje dziecko weszło już na salę, nie zaglądaj, by zobaczyć, co robi, jak się bawi, czy płacze… Ono już sobie poradziło: zrobiło duży krok naprzód i opanowało swój smutek, płacz, jest gotowe do zabawy, stało się częścią grupy. Najgorsze, co możesz zrobić to pokazać się mu znowu w otwartych drzwiach. Dla swojego dziecka jesteś i będziesz najważniejsza, i na Ciebie będzie czekało. Gdy Cię zobaczy, odbierzesz mu to, co osiągnęło. Na pewno przybiegnie i – obojętnie, czy szybko wyjdziesz, czy zostaniesz, Twoje dziecko znowu będzie musiało zmierzyć się ze swoimi uczuciami, z zapanowaniem nad nimi. Lecz tym razem zajmie mu to o wiele więcej czasu, a każde następne otwarcie drzwi będzie przyjęte przez córeczkę lub synka   z   nadzieją   i   oczekiwaniem,   że znów zobaczy   w nich mamę…   Chcesz dowiedzieć się, jak sobie radzi Twoje dziecko, zadzwoń do żłobka, zapytaj. Na pewno uzyskasz taką informację.

4. By było mu łatwiej bez Ciebie, możesz zostawić Maleństwu, które rozumie już więcej, na początku coś, co do Ciebie należy, co Maluszkowi kojarzy się tylko z Tobą. Może to być pachnący Tobą sweterek, apaszka, może teczka Tatusia. Coś, co maluch może trzymać w rączkach, do czego może się przytulić. Ważne, by ta rzecz nie była mała. To nie powinna być szminka, grzebyk lub portfelik. Pomijając względy bezpieczeństwa, rozpacz po zgubieniu ‘Waszego kawałeczka’, będzie wielka.

5. Nie opowiadaj dziecku wcześniej zbyt wiele, o tym, jak będzie w żłobku lub w przedszkolu. Nie wiesz jak będzie. Możesz go zapewnić, że wybrałaś dobre, najlepsze, miejsce, że będą tam zabawki i koledzy. Ale nie zapewniaj, że będzie się bawił z kolegami, bo może nie nastąpi to od razu. Nie zapewniaj, że będą pyszne obiadki – z pewnością tak, lecz może Twoje dziecko nie lubi buraczków, a to one będą pierwszego dnia…

6. Nie obiecuj nagrody materialnej, zabawki, słodyczy za to, że Twój duży syn lub córeczka zostanie bez Ciebie – i nie będzie płakać. W ten sposób obarczasz dziecko zbyt   dużą   odpowiedzialnością.   Płacz   pomaga   zmniejszyć   lęk,   jest   sposobem odreagowania, uwolnienia nagromadzonych emocji. Obdarzaj malucha buziakami, przytulaniem, swoją obecnością.   Pamiętaj też, jeśli dziś kupisz mały prezent,   z każdym następnym dniem oczekiwania dziecka będą większe. Ono powinno poradzić sobie z uczuciami – dla siebie, nie: dla prezentu. Świadomość, że to potrafi właśnie da mu siłę na przyszłość.

7. Bądźcie konsekwentni. Jeśli jesteście zdecydowani, że Wasze dziecko będzie uczęszczało do przedszkola, nie zrażajcie się niepowodzeniami. One są częścią rozwoju. Gdy Mały człowiek uczy się wchodzić na schody, mądry rodzic nie wynosi go na rękach na ich szczyt. Mądry rodzic stoi tuż, za plecami dziecka, by go wspierać i złapać, lecz pozwala mu zdobywać samemu kolejne stopnie. Jeżeli oswajanie nowego miejsca trwa, Waszym zdaniem, zbyt długo, jeśli zmiany zachowania są trudne dla wszystkich, to nie jest jeszcze powód, by od razu rezygnować, by zabrać Maluszka stamtąd i pozostawić w domu. Warto w tej sytuacji zasięgnąć opinii pań opiekunek, pani kierowniczki lub porozmawiać z psychologiem. Nauczyć się, jak można pracować ze swoim dzieckiem, by nie uciekać od problemu, lecz pomóc się z nim uporać.

8.   Działajcie wspólnie.   W swoich działaniach, decyzjach bądźcie razem. Nie każ dziecku wybierać między Tobą i Mamą, między zdaniem Taty, a propozycją Mamy. Jeżeli postanowiliście coś razem, nie zmieniajcie tego postanowienia osobno.

9. Pamiętaj, że każde dziecko ma swój czas dorastania do wymogów życia. Może się mimo Waszych wysiłków okazać, że Wasze dziecko nie jest jeszcze gotowe, by pozostawać bez Was. To zdarza się rzadko, lecz nie znaczy wcale, że ono się nie nadaje. Każde dziecko się nadaje, zawsze. Wasz Maluch potrzebuje tylko trochę więcej czasu, by sobie poradzić z odłączeniem od Was. Warto wówczas nie działać na siłę, lecz poczekać miesiąc lub kilka, by córeczka zaczęła z Wami współpracować, by synek chciał zostać z kimś innym. Wtedy także nie podejmujcie pochopnej decyzji wyłącznie w oparciu o własne przemyślenia lecz porozmawiajcie o niej z kimś jeszcze – z opiekunką, kierowniczką, dyrektorką placówki lub ze specjalistą.”

Autor: Katarzyna Wnęk – Joniec

http://www.katarzynawnekjoniec.pl/

Adaptacja Dziecka do żłobka, przedszkola, szkoły. Jak pomóc dziecku i sobie w trudnym procesie Adaptacji do placówki.
Fragm. książek i tekstów opublikowanych przez Urząd M. Krakowa oraz Urząd M. Torunia.Jak możesz pomóc swojemu dziecku ?

 

 

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.